We openen dit lentenummer met twee bijdragen vanuit de praktijk. Beide zijn geschreven door psy­chiaters die hun eindwerk van de vierjarige cliënt­gerichte opleiding hebben herwerkt tot een publicatie voor ons tijdschrift. Door de veranderingen in de opleiding van psychiaters in België van enkele jaren geleden, nemen nu meer collega’s uit deze discipline deel aan een langdurige psychotherapieopleiding. Het is fijn om daarvan de laatste jaren ook de weer­slag te zien in de bijdragen aan ons tijdschrift.

Edith Brysbaert opent met de beschrijving van een therapeutisch proces, bekeken vanuit de ontwikke­ling van congruentie bij de cliënt. Naast de klassieke opvattingen over congruentie en transparantie, wordt echtheid hier ook benaderd als een proces in plaats van een toestand.

Mélissa Bassem staat stil bij het verloop van een emotion­-focused therapie bij een cliënt met een sociale angststoornis. Binnen het EFT­-kader wordt schaamte gezien als een primaire maladaptieve emotie die aan de basis ligt van deze problematiek, met een aantal secundaire emoties die daaruit voort­komen. Ze illustreert daarbij de verschillende fasen van het veranderingsproces.

In de rubriek Onderzoek vat Árpi Süle een studie samen waarin de therapeutische antwoorden van ChatGPT worden vergeleken met die van menselijke therapeuten. Een onderzoek met opvallende resulta­ten, dat uitnodigt tot reflectie over de toekomst van AI in de geestelijke gezondheidszorg.

Marcel Gerrits Jans vertrekt in zijn column vanuit een opmerking van een collega dat hij nog ‘echte’ therapieën doet. Geprikkeld door die uitspraak gaat hij, in zijn kenmerkende meanderende stijl, op zoek naar wat ‘echte’ therapie betekent en hoe hij zich als therapeut ontwikkeld heeft tot iemand die zulke therapieën geeft.

Bij de congresverslagen vindt u besprekingen van twee evenementen die allebei eind vorig jaar plaatsvonden. We blijven de online symposia van het Kwalitatief Onderzoekscollectief GGZ (KOG) opvol­gen, aangezien dit interessante initiatief nauw aan­ sluit bij ons therapiemodel. We vinden het belangrijk dat het thema regelmatig onder de aandacht wordt gebracht. Deze keer brengt Wies Verheul verslag uit van hun bijeenkomst over realist evaluation, een methode om de complexiteit van de werkzaamheid van interventies in de zorg te onderzoeken.

Een jaarlijks terugkerend congres waar we steevast verslag van doen, is de Dag van de Psychotherapie van de Nederlandse Vereniging voor Psychotherapie. Ayse Dogan was aanwezig op de laatste editie, die in het teken stond van polarisatie in de spreekkamer.

Ook deze keer krijgt u drie boekbesprekingen te lezen. Sandra Hubers las het recente boek van Barbara McGavin en Ann Weiser Cornell, waarin hun op focusing gebaseerde methode wordt beschreven om de emotionele knopen in hardnekkige patronen – die we al vaak tevergeefs geprobeerd hebben te veranderen – te ontwarren.
Hilde Libbrecht recenseert een boek onder redactie van Monique Lefering op Reinink en Marien Klein, over de ervaringen van cliënten met groepspsychotherapie.
Tot slot bespreekt Joop Verschuur een boek van Lies van Assche en Luc van de Ven over geweld in partnerrelaties op latere leeftijd.

Met deze mooie verzameling bijdragen wens ik u, namens de redactie, veel leesplezier.
Namens de redactie,
Árpi Süle